ForumAilem
  SohbetYaz
>
+

Kayıt Ol Sevgili Ziyaretçi!
Kayıt olmak için bir dakikanızı ayırın, Daha ne bekliyorsunuz?
Kurallar & İletişim
Kayıt Ol

Etiketlenen üyelerin listesi

Yeni Konu Aç Cevapla
 
LinkBack Seçenekler Arama Stil
Alt 27-06-25, 11:43   #1
Çevrimiçi
Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere kapalı
63 yıldır emekleyerek yaşıyor! Hatice teyze asansör bekliyor: 2'inci kata 15-20 dakikada anca çıkıyorum


Asansör talebi yıllardır yanıtsız kalan Hatice Teyze, "Sürünüyorum, çocuk gibi emekliyorum. Kışın hiç çıkamıyorum, çünkü düşmekten korkuyorum" diyerek çaresizliğini haykırdı.

İlginizi ÇekebilirEskişehir'de yaşayan 66 yaşındaki Hatice Avcı, engeli nedeniyle 2'nci kattaki dairesine 20 dakikada ellerine giydiği terliklerle emekleyerek çıkıyor. Oldukça zorlanan Avcı, engelli asansörü yapılmasını talep ediyor.

Odunpazarı İlçesi Emek Mahallesi'nde yaşayan 66 yaşındaki Hatice Avcı gayet sağlıklıyken, 3 yaşında geçirdiği çocuk felci sonrası engelli hale geldi. Yaklaşık 63 yıldır yürüyemeyen Avcı, babasından kalan aile apartmanının 2'nci katında bulunan dairesinde yaşıyor. 2 sene önce yardımlar sonucunda alınan akülü tekerlekli sandalye ile dışarı çıkıp gezebilen Avcı, daha önce ise hayatının oldukça zor olduğuna dikkat çekti. 6 bin TL'lik yetim maaşı ile geçinen ve bekar olan, kadın tek başına yaşıyor.

63 YILDIR HAYATINI EMEKLEYEREK SÜRDÜRÜYOR

Akülü tekerlekli sandalyesini apartmanın giriş kısmına bırakan yaşlı kadın, çocuk gibi emekleyerek 2'inci kattaki dairesine 20 dakikada çıkabiliyor. Taşlar batmasın diye ellerine terlik giyen Avcı, kışın ise soğuk zeminde oldukça üşüdüğünü belirtti. İkinci kata çıkışını kolaylaştıracak bir engelli asansörü yapılmasını her şeyden çok istediğini belirten, elleri ve ayakları sürünmekten nasır tutan kadın yaşlı kadın, yetkililerden yardım bekliyor.



"SÜRÜNÜYORUM, ÇOCUK GİBİ EMEKLİYORUM, KIŞIN ÇOK ÇIKMIYORUM"

Başından geçen süreci anlatan 66 yaşındaki Hatice Avcı, "3 yaşında yürümüşüm, sonra tutulmuşum. Çocuk felci, iğne felci geçirmişim. 63-64 senedir böyle sürünüyorum. Tekerlekli sandalyenin aküsünü bulursam hayatımı devam ettiriyorum, bulamazsam evin içinde duruyorum. Babamın 6 bin TL'lik yetim aylığını alıyorum, onunla geçiniyorum. Ev de babamdan kaldı ama ortaklı. Çok zor oluyor, emekleye emekleye çıkıyorum. Sürekli duraklıyorum. Mesela 5 dakikada gideceksem, 15-20 dakikada anca çıkıyorum. Hele kışın inip hiç çıkamıyorum, ayaklarım üşüyor. Çok hızlı gidemem, sürünüyorum. Çocuk gibi emekliyorum. Kışın çok çıkmıyorum, bahar ve yazın ne kadar çıkabilirsem. İhtiyacım olduğunda çıkıp getiriyorum ama akü bittiğinde bunu yapamıyorum. Şöyle elektrikli bir akü yapamayacaklar mı? Akü bittiğinde benim onu almaya da gücüm yetmiyor. Bunu da belediyeden istedim, onlar verdi. Ben kaç senedir içerideydim, daha 2 senedir geziyorum. İhtiyacım olduğunda çıkamazsam komşulara merdivenden tembih ediyorum, balkondan poşete koyup veriyorlar. Bir engelli araba asansörü olsa iyi olur. Bunun için yardım istiyorum" dedi.






Gerçek hayatın romanlardan daha ağır bittiği bir hikâye bu... Oya'nın suçu ne?
Kaynak ; Milliyet
  Alıntı ile Cevapla
Cevapla



Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Yok
Cevap Yazma Yetkiniz Yok
Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı
Trackbacks are Açık
Pingbacks are Açık
Refbacks are Açık