20,21.
Hayır! Siz dünyayı seviyorsunuz ve ahireti bırakıyorsunuz.

22.
O gün bir takım yüzler aydındır.

23.
Rablerine bakarlar.

24.
O gün bir takım yüzler de asıktır.

25.
Bel kemiklerini kıran bir felakete uğratılacaklarını anlarlar.

26,27,28,29,30.
Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevkediliş Rabbinedir.

31.
O, (Peygamberi) doğrulamamış, namaz da kılmamıştı.

32.
Fakat yalanlamış ve yüz çevirmişti.

33.
Sonra da kasıla kasıla ailesine gitmişti.

34,35.
“Bu azap sana layıktır, layık! Evet, layıktır sana, layık!” denecektir.

36.
İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder.

37.
O dökülen meniden ibaret az bir su değil miydi?

38.
Sonra bu, bir “alaka”3 oldu. Derken Allah onu yaratıp güzelce şekillendirdi.

39.
Nihayet ondan da erkek ve dişi iki eşi var etti.

40.
Şimdi, bunları yapan Allah’ın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?


76 - İNSAN SÛRESİ
Medine döneminde inmiştir. 31 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “insan” kelimesinden almıştır. Aynı âyette geçen “ed-Dehr” kelimesinden dolayı Dehr sûresi diye de anılır. Dehr, zaman demektir. Sûrede başlıca, ahiret hayatıyla ilgili meseleler ve özellikle takva sahiplerinin cennette kavuşacakları çeşitli nimetler konu edilmektedir.

Bismillahirrahmânirrahîm

1.
İnsan (henüz) anılır bir şey değilken (yaratılmamışken) üzerinden uzunca bir zaman geçti.1

2.
Şüphesiz biz insanı, karışım halindeki az bir sudan (meniden) yarattık ve onu imtihan edeceğiz. Bu sebeple onu işitir ve görür kıldık.

3.
Şüphesiz biz onu (ömür boyu yürüyeceği) yola koyduk. O bu yolu ya şükrederek ya da nankörlük ederek kateder.

4.
Şüphesiz biz, kâfirler için zincirler, demir halkalar ve alevli bir ateş hazırladık.

5.
İyiler ise, katkısı kâfur olan içecekler dolu bir kadehten içerler