Kahraman Tazeoğlu Sözleri

İnancı kırılmayan hiçbir aşk bitmezdi oysaki
İnancımı da alıp gitmeseydin!Belki de sen aşka aşıktın,
ben üstüme alındım. Ve bir kez daha anladım
Gelişigüzeldin sen sevgilim, gidişi değil..Sustu Aşk
Sensizliğe acılan kapılar ardında
çömelen ıssız karanlık
dilime kilitler vursa da
...dinmeyecek içimin kırgın yalnızlığı...Kimi Giden; Kendisinden Sonra Gelecek Daha İyi Birine Yer Açar..
Kimi Giden de; Kendisinden Sonra Gelecekleri Bile Götürür...Ve Öyle İnsanlar Vardır ki,
Piyon'ken Kendini Vezir Eder..
Öyle İnsanlar da Vardır ki,
Vezir'ken Kendini REZİL Eder....Başlamayacakmış gibi gelmişti, bitmemiş gibi gitti. Kaçmak mıydı gitmek miydi anlamadım. İnsan böylesi bir gidişte neye doğru ilerlerdi? Kaderden kaçmak mıydı bu gidiş, yoksa kadere miydi? Tutuştu böylesi gitmelere hazırlıksız çıra yüreğim.... Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde, sözlerime kilit, ağzıma mühür vurdum da yine de susturamadım sen diye atan kalbimi...Şimdi benim son diye bitirdiğime, kimbilir kimler ilk diye başlayacak...Anladım ki ayrılığa değil, ayrı kalmaya yeniliyor insan...Benim dilim, senin hiç duymadığın bir şarkıyı söylüyor şimdi. “Müsait bir ayrılıkta inecek var” bu şarkının adı. Ömrünü ömrüne ekleyecekleri ömürlerinden gönderenlerin hep yarım kalacak bir cümlesi vardır ve o cümlenin noktasını zaman acıyla koyar. Hadi ben şarkılara şiirlere sığınırım da… Sen? Sen daha ne kadar susabilirsin bu iklimde? Bak sustukça artıyor acılarımız.