Kahraman Tazeoğlu Sözleri

İnancı kırılmayan hiçbir aşk bitmezdi oysaki
İnancımı da alıp gitmeseydin!Belki de sen aşka aşıktın,
ben üstüme alındım. Ve bir kez daha anladım
Gelişigüzeldin sen sevgilim, gidişi değil..Sustu Aşk
Sensizliğe acılan kapılar ardında
çömelen ıssız karanlık
dilime kilitler vursa da
...dinmeyecek içimin kırgın yalnızlığı...Kimi Giden; Kendisinden Sonra Gelecek Daha İyi Birine Yer Açar..
Kimi Giden de; Kendisinden Sonra Gelecekleri Bile Götürür...Ve Öyle İnsanlar Vardır ki,
Piyon'ken Kendini Vezir Eder..
Öyle İnsanlar da Vardır ki,
Vezir'ken Kendini REZİL Eder....Başlamayacakmış gibi gelmişti, bitmemiş gibi gitti. Kaçmak mıydı gitmek miydi anlamadım. İnsan böylesi bir gidişte neye doğru ilerlerdi? Kaderden kaçmak mıydı bu gidiş, yoksa kadere miydi? Tutuştu böylesi gitmelere hazırlıksız çıra yüreğim.... Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde, sözlerime kilit, ağzıma mühür vurdum da yine de susturamadım sen diye atan kalbimi...Şimdi benim son diye bitirdiğime, kimbilir kimler ilk diye başlayacak...Anladım ki ayrılığa değil, ayrı kalmaya yeniliyor insan...Benim dilim, senin hiç duymadığın bir şarkıyı söylüyor şimdi. “Müsait bir ayrılıkta inecek var” bu şarkının adı. Ömrünü ömrüne ekleyecekleri ömürlerinden gönderenlerin hep yarım kalacak bir cümlesi vardır ve o cümlenin noktasını zaman acıyla koyar. Hadi ben şarkılara şiirlere sığınırım da… Sen? Sen daha ne kadar susabilirsin bu iklimde? Bak sustukça artıyor acılarımız.

Olmuyorsa zorlamayacaksın diye bir şey yok; gönül seviyor, gönül istiyor, gönül laf anlamıyor işte...
Her şeyden vazgeçiyor da insan, uğruna her şeyden vazgeçtiği tek bir şeyden geçilmiyor sevince...
Sende kalp yok, bende baht.
Ne sen seviyorsun ne de ben vazgeçebiliyorum...

Bana yaşattığın ne varsa hepsini yaşa istiyorum, ne eksik ne de fazla...
Çok sev, her şeyden çok... Bir o kadar da sevil, sevildiğini düşün ki hayal kırıklığın o kadar büyük olsun. Benim kadar acısın için... Yalnızca mutsuz olmanı istemem, mutlu da ol ki kaybetmek nedir anlayabilesin...
Bu nefret değil, kin değil, öfke değil...
Benim hissetiğim her şeyi hissetmeni istemek beddua da değil.
Ama inan, bana yaşattığın şeylerin ne anlama geldiğini bilmeden mutlu olmak için hakkın yok!
Dilerim; hakkını yaşarsın...

Bak güzel kız..
Bu hayatta seni karşılıksız seven tek adam baban. Seni koşulsuz sevecek olan da odur...
Birilerinden hoşlanacaksın, seveceksin, hatta aşık da olacaksın...
Ama unutma hiçbir adam beklentisiz sarılmayacak sana. Gözlerinin içine bakıp her 'seni seviyorum' diyene aldanma. Çünkü senin hayallerin var, umutların var...
Satma hayallerini gönülden gelmeyen bir 'seviyorum'a.
Ve çaldırma umutlarını adam sandığın sevgi tüccarlarına.
Sen sen ol güzel kız;
Baban gibi gördüğün bir adam değil, baban gibi kıymetini bilen bir adam olsun hayatında...

Ne zaman
içimden sana ait birşeyleri söksem
kendimi parçalamış gibi oluyorum

Aslında hepimiz eski bir sevglinin öldürdüğüyüz
Yine de yeni bir sevgiliye hayat verebiliyoruz
Aşk böyle bir şey işte
Birilerinin ardında bıraktığı cesetler
Başkalarının yeni hayatına dönüşebiliyor
senden sonra hâlâ sevebiliyorum
Yokluğunun sızıları da azaldı
Tüm yaralarım iyileşti
Yalnızca seninkinin izi kaldı.

Taş olsan dile gelirdin
işte öyle sevmiştim
susacak kadar bile yanımda degilmişsin
geç farkettim

“Önemli olan en mükemmeli bulmak değil; elindekinin kıymetini bilip ona sahip çıkabilmektir…
Unutma ki sahip olduğun en önemsiz şey bile sana ait olmayan en kusursuz şeyden daha değerlidir. Çünkü sana aittir o, senindir…
Bu yüzden hayatındaki her şeyin kıymetini çok iyi bilmelisin. Elinden tuttuğun kişinin gözlerine bak ve ona ne kadar güzel olduğunu söyle, senin için ne kadar önemli olduğunu anlat ona. En önemlisi de söylediğin her şeyi gerçekten hissetmesini sağla. Ve onu sana verdiği için Allah’a şükret…
Bütün güzel yanları gibi, onu kusurlarıyla da sev!
Çünkü karşındaki kişi senin onu sevdiğin kadar güzeldir.
Ne kadar seversen, o kadar güzelleşir…â€�

‘Birisi seni sevmediğini söylüyorsa ondan vazgeçmelisin...
Unutmalısın, alışmalısın, bir daha onu aramamalısın... Üzerine düştükçe yalnız onu değil, kendine olan saygını da kaybedersin. Gitmek isteyene kal deme, gitmemesi için küçülme. Onu sevdiğin kadar kendini de sevebilirsin.
Bırak giden gitsin... Seni sevmeyen biri için kendini üzmeye değmez.
Çünkü bazı insanlar sevilmeyi hiç hak etmez...’

Ben sana muhtaç değilim, ben sana mecbur da değilim.
Tamam benim için her şeyden önemlisin ama sensiz de yaşayabilirim. Yani seni bu dünyada her şeyden çok seviyor olmam beni elinden geldiğince kırabilme hakkını vermez sana.
Bu yüzden dilinin döndüğünce değil, yüreğinin yettiğince sev beni...

Ben ne zaman yalnız kalsam sen geliyorsun aklıma...
Biraz daha artıyor yalnızlığım, bir başka basıyorsun damarıma. Olmayacak duaya amin denmez biliyorum, ama Allah'tan da ümit kesilmiyor işte...
Ben her gece seni düşünerek uyusam da unuturdum seni, alışırdım bir şekilde yokluğuna...
Ama şu sabahlar yok mu, günden önce doğuyorsun içime...
Unutamıyorum eksik yanım, unutulmuyorsun işte...

Seni bu kadar seviyorum diye kendini sakın bir şey zannetme. Çünkü benim seni sevdiğim kadar güzelsin, sana herkesten başka baktığım sürece özelsin...
Şimdilik acı çekiyorsam, üzülüyorsam ve özlüyorsam seni hala; yokluğuna hemen alışamayacak kadar çok sevdiğimdendir. Yani sen kalbimi kırıyorsun ya, benim kırılganlığım sana olan sevgime aslında. Emin ol o da zamanla son bulacak.
Ama unutma,
Bir gün o kadar mutlu olacağım ki, o kırıklar en çok sana batacak...

Bu saatten sonra değil bir damla gözyaşına, bir parça hüzne bile değmezsin.
Başka birinin eline değersin,
Yüzüne değersin,
Tenine değer belki tenin...
Ama benim için hiçbir şeye değmezsin... Ben senin kirpiğine bile kıyamazdım oysa. Gözün aydın sevgili, sonunda beni de kaybettin...
Bundan sonra üzülme sırası sende,
Bir daha beni üzemeyeceksin diye..

Bazen nerede olduğun değil, kiminle olduğun önemlidir...
Yanında huzur bulduğun biriyle dünyanın en berbat yerinde bile mutlu olursun. Sevmediğin biriyle her yer cehennemdir...
Bu yüzden,
Mutlu olduğun biriyle olduktan sonra nerede olduğun hiç önemli değildir.
Çünkü doğru kişiyleysen gülümsemek için her zaman bir nedenin var demektir...

En çok da gece geç saatlerde özlenenlerden nefret etmek gerek aslında...
Çünkü bu saatlerde özleyen insan acıyla özler,
üzülerek özler,
ağlayarak özler...
Sabah erken kalkacaktır, ama uyutmaz içindeki sızı. Özler...
En kötüsü de bu kadar sevgiyi hak etmediğini bilir, yine özler...

Yalnızca kalbim kırılsaydı zamanla geçerdi, unuturdum, her şey yoluna girerdi bir şekilde.
Ama benim güvenim de kırıldı...
Böyle olunca olmuyor işte... Hiç çıkmıyor aklımdan, geçmiyor... Hep yarım kalacak gibi hissediyor insan kendini, bir daha acıyacak ve hiç geçmeyecek gibi hissediyor...
Sadece kalbim kırılmış olsaydı keşke...
Ne zaman baksam yüzüne, ne zaman güvenmek istesem yeniden, ne zaman öpsen ya da sarılsan; yine gidecekmişsin gibi geliyor.
Ve inan bana, güven bir kere kırılınca hiçbir şey eskisi gibi olmuyor...