|
|
|
26 - 06 - 2015, 13:42
|
#1 (permalink) |
|
Çevrimdışı
 
Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere kapalı |
Getir gözlerini öleyim.
Gözlerini getir yarı umutsuzluğum Yaprak gibi döküleyim önüne Solayım, beter olayım Gözlerini getir, Öleyim... Bilmeden çocukça sevildiğini, Ve bayram sabahınca beklendiğini, Kaf Dağı’ndan güneş getirir gibi, Gözlerini getir. Getir gözlerini, Öleyim... Kimsesizim, İlk kez bu kadar suskunum Sana söyleyemiyorum Yıldızlara uzanmışım her akşam Ve bağlanmış, Ve kınanmış, Ve hep karşında yitirmişim. Ne olur, gözlerini getir Ustam! Getir gözlerini, Öleyim... Ben biraz şairim, biraz divane, Çarmıha gerseler öldüremezler Sırrım saçımda değil, yüreğimdedir İstersen dost, istersen düşman gibi Gözlerini getir. Ustam! Getir gözlerini, Öleyim... Ben yine kaybettim, görmüyor musun? Şafak yangınından yaralı çıktım Ve ben ustam, Gözlerinle yakılası bir şiire başladım Kaçtıkça sana döndüm. Ve artık gülü bıraktım, Menekşe yaprağını, Kitaplarımı, Suskun maceramı... Bu şiir bitsin Bana, peşini bıraktığım bir hayatı değil, Gözlerini getir. Ustam! Getir gözlerini, ÖLEYİM... Alıntı.
|
|
 |
|
|
İndir
Normal
