Beni olmak istemediğim, olmaktan korktuğum yerlere sürükledi.
Ben de canı nasıl isterse öyle davranan kadın oldum.
Kötü kadını oynadım.
Düştüğün yerden kalkıp, kimseye güvenmeden yürümeyi ve düşmanımı kullanmayı öğrendim.
Geçmişimi unutmadım ama geçmişimde yaşamayı da reddettim.
Daima kalkık bir s*k gibi;
Hep ileri !
Hata yapmaktan korkmadım,
Suç işlemekten ya da yargılanmaktan korkmadım.
Seçenekleri kontrol altında tuttum.
Diğerlerinin oynayacağı kartları ben dağıttım, benim kurallarıma göre oynamalarını sağladım.
Kendimi durdurmayı başardım,
Pollyanna'cılık oynamayı bıraktım,
Altı delik bardağın, dolu tarafını görmeye çalışmak hastalıktır.

Bu dünya ağzı süt kokan, hanım evlatlarına göre değil beyler/bayanlar.
Bu dünya vahşi hayvanlarla dolu bir orman gibi,
Bu dünya iyilere göre fazla tehlikeli.
Malesef Tanrım,
Bu ben bu dünyanın ortasında pimi çekilmiş bomba değilsem bile acı çektirilmiş kadınım şimdi.
Söyle;
Hangisi daha gözü kara ?
Hangisi daha merhametsiz ?
Hangisi daha öfkeli ?

Nursen Yıldırım