Alaskan Malamute

Temel Özellikleri
Alaskan Malamute, apartman hayatı için uygun değildir. Aktif bir ırk olması nedeni ile en azından büyükçe bir bahçeye gereksinimi vardır. Eğer bahçeli bir evde oturuyor ve Malamutu bahçe sınırları içinde tutmak istiyorsanız, yüksek bir çit oluşturmalı ve çitin tabanını toprağa derine gömmelisiniz. çünkü Malamutların kazma içgüdüleri kuvvetlidir ve kolayca çit altından dışarı doğru kendine yol yapabilir.

Alaskan Malamutlar kendilerine ait olduğuna inandıkları topraklarda gezinmeyi severler. Kürk yapısı sayesinde dondurucu soğuklara karşı dayanıklıdır, fakat sıcak havalarda serin tutulmaları gerekir. Sıcak iklimlerde zarar görmemeleri için daima korunaklı koyu gölge bir alan ve içecek soğuk su bulundurulmasına özen gösterilmelidir.

Alaskan Malamute sağdam gövdeli, ağır bir köpektir. Başı büyük ve görünüşü mağrurdur. Son derece sadık, zeki, tatlı, efendisine karşı çok duyguludur. Aynı zamanda saldırgan bir savaşçıdır. Dikkatli davranılması ve disiplinli bir şekilde eğitilmesi gerekir. Havlamayan, temiz ve kokusuz bir köpektir.

Alaskan Malamutun kürk yapısı sık ve kabadır. Haftada 2 kez fırçalanması gerekir. Irk özelliği olarak oldukça ağır şekilde tüy dökülmesi gözlenir. Yılda iki kez alt tüy tabakasını de---gıs---tirir. Bu dönemde alt tabakadaki tüyler tutam tutam bırakılır. Malamutların hiç yıkanmaması tavsiye edilir, çünkü kirlenen tüyler düzenli olarak döküldüğünden banyo gereksinimi olmaz. İhtiyaç halinde kuru şampuan önerilir.

Neler Yapar?
Alaskan Malamutlar olağanüstü sadık ve zeki, sahibiyle çok iyi iletişim kuran köpeklerdir. çocuklarla, birlikte oynamalarının güvenli olduğu yaştan itibaren çok iyi iletişim kurar. Yavrular büyüdükçe, olgun ve ağırbaşlı ergin Alaskan Malamute ortaya çıkar. Oldukça arkadaş canlısı oldukları için bekçilik yapamazlar.

Malamute, yeterince ilgi gördüğü takdirde bahçede beslenebilir, fakat evde ailesiyle birlikte yaşamaktan da hoşnut olacaktır. Yeterince ilgi ve dikkat gösterilmediği takdirde ise, bu ırkta tahribat eğilimi gözlenebilir.

Malamutlar açık hava aktivitelerini çok severler, ve yeterince teşvik edilirse itaat konusunda başarılı olabilirler. Her ne kadar resmi itaat eğitimine uygun bir ırk olmasa da, sahibini memnun etmekten hoşlanan malamut, yeterince uysal ve itaatkar olmayı öğrenebilir. Erkekler çok dominant olabilir.

Diğer köpeklerle karşılaştırıldığında, Malamutlar sessiz ve sakin sayılabilir, ancak uluma ve kazma içgüdüleri vardır. Ayrıca, meraklı bir yaradılışı olan Alaskan Malamute, yabancı bir hayvanla ilk kez karşılaştığında mutlaka gözetim altında olmalıdır. Diğer köpeklerle, özellikle aynı ırk ve cinsiyette olduklarında kavga olasılığı yüksektir.

Malamut, sıkı bir şekilde idare edilmeli ve eğitilmelidir. Uygun bir şekilde sosyalleşmesi, diğer insanlarla ve hayvanlarla kontrollü bir şekilde bir araya gelmesi önerilir. İtaat eğitimi alması tavsiye edilir.

Alaskan Malamute, bir kızak köpeğidir. Alaskan Malamute sürüleri, kutuplarda yapılan pek çok keşif gezisinde kullanılmıştır. Sağlam, yön duygusuna sahip, mükemmel koku alma yeteneğine sahip olan köpeklerdir.

Jack London ve Rudyard Kipling'in öykülerinde unutulmaz bir kahraman olarak yer almıştır. Son yıllarda aile köpeği olma özelliği kazanmış ve bu rolü oynayabilecek kadar da uygar ve iyi huylu olduğunu kanıtlamıştır.

Tarihçesi
Alaskan Malamute, kökeni kutup kurtlarından gelen kuzey ırkı bir köpektir. İsmini 2000- 3000 yıl önceleri bu köpek ırkını beslemiş ve yetiştirmiş bir Alaska kabilesi olan Mahlemuit'lerden almıştır.

Mahlemuit'ler taşımacılıkta sadece köpekleri kullanmış oldukları için köpeklerine oldukça değer vermişlerdir. Malamutlar kabilenin kızaklarını ve yüklerini çekmekte kullanılmışlardır. Daha sonraları ise, Amiral Byrd'ın Kuzey Kutbuna yaptığı keşif yolculuğunda kullanılmışlardır.

Alman Çoban Köpeği

Temel Özellikleri
Alman çoban Köpeği, Alsatian diye de tanınır. Gösterişli, dengeli ve çok güçlü bir köpektir. Kararlı, vefalı, efendisi ve çocuklara karşı sevgi duyan, öteki hayvanlara karşı hoşgörülü, yabancılara karşı uyanık ve kolay eğitilebilir bir ırktır.

Neler Yapar?
çöğunlunlukla iş köpeği olarak kullanılan Alman çoban köpeği korkusuz, dikkatli ve zekidir. Cesur, neşeli, itaatkar ve öğrenmeye heveslidir. İnanılmaz sadakati ve cesareti ile tanınır.

Kendinden emin bir sukünete sahiptir; ancak asla düşmanca değildir. çok yüksek öğrenme kapasitesi vardır. Alman çoban köpekleri aileleri ile birlikte olmaktan büyük keyif alırlar; ancak yabancılara karşı mesafelidirler. Bu ırk ailesiyle olmaya gereksinim duyar ve uzun süre yanlız bırakılmak istemez.

Sadece gerektiğinde havlar. Alman çoban köpeklerinin oldukça gelişmiş koruma güdüleri vardır, bu nedenle aşırı korumacı olmaması için dikkatle ve özenle diğer insan ve hayvanlarla genç yaşta sosyalleştirilmelidir. İnsana karşı sergilenen saldırganlık dikkatsiz üretim ve eğitim nedeniyledir. Dikkatli üretilmiş ve eğitilmiş dengeli bir köpek diğer ev hayvanları, çocuklarla ve ailesiyle güvenilirdir.

Erken yaşta itaat eğitimine başlanmalıdır. Alman çoban köpeğini doğru üreticiden almak çok önemlidir. Bazıları çekingen ve huysuzdur. Bu karakterdeki köpeklerin korku nedenli ısırmaya eğilimi vardır. Yavrunun ailesini iyi incelemek gerekir. Cezaya dayalı bir eğitim bu köpeklerde başarıya ulaşmaz.

Irk o kadar zeki ve eğitilebilirliği öylesine yüksektir ki çoban köpekliği, koruma köpeği, polis ve asker köpeği, körler için rehber köpek, arama ve kurtarma köpekliğinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Alman çoban köpeği popüler bir aile ve show köpeğidir.

İlk kez sürülerin önderi olarak kullanılmıştır. Zekası ve sağlam karakteri nedeniyle savaş zamanında çeşitli görevlerde (ateş altında ve mayın tarlalarında mesaj taşır), ayrıca kurtarma köpeği (suda, dağda ya da yangında.) ve polis köpeği (eski bir izi bile sürebilir) olarak da kullanılmaktadır. Ancak Alman çoban Köpeği bekçi köpeği olarak eşsizdir, mükemmel refleksleri vardır ve çok çabuk saldırıya geçebilir. Kendisine verilen görevi daima iyi niyet ve çoşkuyla yerine getirir.

Kökeni
Alman çoban Köpeği'nin kökenine dair farklı teoriler vardır. Bir teoriye göre bu köpek Almanya'da var olan çeşitli çoban köpeklerinin çiftleşmesinden, bir başka teoriye göre de dişi çoban köpeklerinin kurtlarla çiftleşmesinden oluşmuştur.

Doğru yanıtın hangisi olduğu zamanla daha da belirsizleşmiştir. Ancak ilk Alman çoban köpeklerinin (uzun tüylü) 1882'de Hannover'de, kısa tüylü olan türünse 1889'da Berlin'de sergilendiği bilinmektedir.