Gel gidelim buralardan.
 

Gel gidelim buralardan.
Vakit geç olmadan, yüzlerimizdeki çizgilere neden olan insanlar çoğalmadan gidelim.
Henüz kalbimiz kirlenmedi, henüz insanların sözleri oraya ulaşmadı, gel gidelim.
Bak kirlendi artık buralar, insanlar, yüzler, bakışlar dahi kirlendi.
Çocukların ölmediği bir yere, kitapların şarjının bitmediği bir gölün kenarına gidelim.
Güneşi birlikte batırıp, güneşin doğumunu izlemek için uykusuz kalacağımız bir yere gidelim seninle…
Varsın az olsun tanıdığımız insanlar, ama emin ol, azıda çok yapar kitaplar.
Gökyüzünü izleyenlerin dünyasına, bulutların üzerinde yürümenin hayalini kuranların samimiyetine gidelim.
Sen çocukluktan kalma masumiyetini al yanına, benimde ezberimde birkaç şiir var.
Ama gözlerinde, şiirlerin de ötesi var.
Bildiğin, tanıdığın, sana ihanet eden yüzlerin hepsini unut.
Unutmak şifadır kalbe ve kalbe en büyük zarardır unutmadığın yüzlerde.
Hatırlamayalım kimseyi, unutalım.
Unutalım ki, unutmayacağımız anlarımıza birlikte gidelim.
Kalbimizi birlikte temizleyelim, bir gecenin yarısında çayın demine atıp unuttuğumuz dertlerimize birlikte içelim.
Gidelim seninle, çünkü insanlar artık çok zalim.
Gidelim. Gidelim ve geri dönmek için bir sebep bırakmayalım arkamızda.
Ve şunu da iyi bil.
Ben sadece seninle gitmeye değil, ben sana yanmaya geldim ve ben ezberimdeki şiirleri sana yormaya geldim.
Diğerleri gibi değilim, biraz şiir var üzerimde, oda geçiyor gözlerin gözlerime değince.
Ve gözlerin, gidelim dersen eğer, gitmek isteyeceğim tek yerdir benim.