Alacağını al, gideceğin yere git!
‘‘Gözümden düşenin, dostu olmam bir daha!’’

Emre GÖKCE (yeG)

‘‘Ben,
O’nun kirpiklerinin rastgele dizilmiş olduğuna inanmıyorum hâlâ...’’

Emre GÖKCE

Bazen gitmek gerekirmiş..
Sevgilinin dudağından ''GİT'' düşmeden önce,
Düşmemek için gözünden de..

Emre GÖKCE

Gidişine, sadece gözlerim ağlayarak yalvardı.
Gittiğin yerde muhakkaktır ki başka bir yâr vardı.

Oysa,

Ben seni öperken,
Dudak payı bile bırakmamıştım, kimseye.


Emre GÖKCE / Sürçme Beni Dilinde (Pasajdır.)

Yargâh Kitabından...

O aslında,haddinden fazla sevildi diye;
‘‘Yerleşmiş sevdasını,aşkın ana yurdunda inkâra yeltendi.’’

Nerede olduğunu ve kim olduğunu bilmeyen biri kadar kimliksiz artık,taşıdığı benlik.

Sevmek hayal gibi kaldı hayatımızda.
Kısacası her şey,
İki silik siluetin siyah beyaz fotoğrafı.

Bekleyişleri hep anlaşmalı,
Acıları da dayanılabilecek kadar ısmarlamaydı.

Kaygı,acı ve telaş birbirine karıştığında soldu mimozalar.
Sonra papatyanın fal bakabilen bir çiçek olduğuna inandım.

Şimdi özetle,
‘‘Uzun zaman oldu görüşmeyeli değil mi?’’ diyecek bahanemiz var artık o'nunla.
Denk gelinirse kullanılmaya hazır,bir kenarında ağzımızın.


Emre GÖKCE / (F.Y) Sonra...

Sensizliğe nazırım şimdi.
İzahsızım.

Artık,
Çok uzak çehren.
Sana lehken lehçem,
Bana aleyhimde gidişini anlatıyor,
Kullanmakta olduğum öz Türkçem.

Emre GÖKCE /
Gölge Bir Yer Bulamadın Gölgeme (şiirinden alıntıdır)

İçimde ve beynimde,
Adın;
Ur.

Dur!
Vurmadan önce,
Saati kurmadan önce,
Şuurdan seni arındırmadan önce,
Öp!

Çeri çöpü ayıkla kalemimden sonra!
Olsa olsa bir felç kadar geçiririm seni sol yanımda...


Emre GÖKCE / YARGÂH - II (Şiirinden Alıntıdır)

Kendime sakladığım,senin bizden gizlediğindi.

Ucu paslı,sırtı terli,bir yüzü yaradan,diğer yüzü yârdan silüetli...
Bir bıçak kadar soğuğuz artık şimdi.

Aklımdan hiç çıkamayışını da çıkar aklımdan.
Sana bir daha dokunamayacak olmaksa beni bu kadar yalnızlaştıran,
Bileklerinle kes bileklerimi.

Ama bir daha dokun bana...

Kanım çekilirken de hep isterim ben katilimi.
Çıkan can mı çeker?
Akan kan mı çekecek?
İşte bu bilinmez...


Emre GÖKCE / Sonra...

Özüm yok,
Geçmişim kayıp belki.

Senden sonra her şey bir üveylikti.
Ve sırf bu yüzden yazmadım öz geçmişimi.

Öz geçmişim,
Geçmemiştir benim…
Unutulmayı Unut +'k.

Yargah | Yunus Emre Gökçe

Değdi mi gittiğine?


Elin...
Gözün...
Tenin...


Değdi değil mi gittiğine?


Emre GÖKCE / Yargâh kitabından...

Sonra, çengel bulmacalarda çıkıyorsun karşıma.
Üç harf,
‘‘Hayati sıvı’’ diyor.

Ellerimi, yüreğimi, kalemimi kanata kanata,
‘‘Sen’’ yazıyorum.
O’nlar ‘‘kan’’ diyor.

Ben zaten kanıyorum!
Bilmiyorlar, kanıyorum diye, ‘‘sen’’ yazıyorum.

Kan gibiyim…
Ömrüm öldürmeye,
Hayatım yaşatmaya çalışırken,
Uyuşmuyorum artık kendime bile.

Emre GÖKCE / Üç Harfli Engel Bulmaca
Aşkmeran Kitabından...

Adın, andım olsun ki en güzelidir,
Dilimin beklediği.



Emre GÖKCE / Mimoza…
Aşkmeran Kitabından...