[Sare]

Gavs-ül-Memdûh hazretleri, bir gün dergâh?n önünde otururken Abdürrahîm Efendiyi huzûr-? ?erîflerine ça??rd?. ?am'a gidip gitmedi?ini sordu.

O da;
"Gitmedim efendim" deyince;

"?u tarafa bak bakal?m ne göreceksin?" buyurdu.

??âret etti?i yöne bakt???nda, yemye?il bahçeleriyle, ?am'?n kar??s?nda durdu?unu hayretle gördü. ?am'? merakla seyretti?ini gören Gavs-ül-Memdûh;

"Abdürrahîm! Bo?i köyü buradan uzakta m?d?r görülebilir mi?" buyurunca, rüyâdan uyan?r gibi ?am gözlerinden silindi ve hocas?na;

"O köy buraya uzakt?r, görünmez efendim." diye cevap verdi.

Bunun üzerine;

"Do?u taraf?na bak!" buyurdu.

O anda küçük bir tepenin yamac?nda kurulmu? olan Bo?i köyü gözünün önüne geldi. O anda köyün bir kenar?nda, Gavs-ül-Memdûh'un talebelerinden birkaç tânesi oturmu? sohbet ediyorlard?. Köy bekçisi de yanlar?nda s?rt üstü uzanm?? yat?yor, talebelerle alay ediyordu.
Gavs-ül-Memdûh;

"Abdürrahîm! Bekçinin arkada?lar?nla alay etti?ini görüyor musun?" diye sordu.

O da;

"Görüyorum efendim. E?er müsâade buyurursan?z hemen hakk?ndan geleyim." diye sordu.

Hocas?n?n hiç cevap vermemesinden cesâretlenerek aya??n? h?zla bekçiye do?ru sallad?. Allahü teâlân?n izniyle, aya?? bekçinin tam karn?na isâbet etmi? ki, birden karn?n? tutmaya ve feryâd etmeye ba?lad?. Bir daha vuracakt?, fakat Gavs-ül-Memdûh;

"Yeter yâ Abdürrahîm!" buyurunca, durdu.

Bo?i köyü de gözünden kayboldu. Hocas?n?n bu kerâmetlerine hayran kalm??t?.

Aradan on gün geçmi?ti. Bo?i köyünün bekçisi, yüzü sar?l? bir hâlde Gavs-ül-Memdûh'un huzûruna ç?kar?ld?. A?z? sol kula??na kadar e?ilmi?ti. E?ilen taraf k?r?? k?r?? olmu?, di?er taraf? da davul zar? kadar gerginle?mi?ti. Bu sebeple ne a?lad??? ne güldü?ü, ne de konu?tu?u anla??l?yordu. Zor konu?abilen bekçi;

"Aman yâ Hocam! Allahü teâlây? zikreden talebelerinle alay ederken, birisi ?iddetle karn?ma vurdu. O anda bütün vücûdum hareketsiz kald?. A?z?m da bu hâle geldi. Bundan böyle hatâm? anlad?m ve tövbe ettim. Ne olur beni affediniz ve a?z?m?n eski hâle gelmesi için duâ ediniz." diyerek a?lad?.

Gavs-ül-Memdûh onun bu durumuna çok üzüldü. Merhamet edip ellerini kald?rarak duâ etmeye ba?lad?. Sonra mübârek elini bekçinin yüzüne sürdü. O anda bekçinin a?z?, Allahü teâlân?n izniyle eski hâline geldi.

Evliyalar Ansiklopedisi, ?hlas Yay?nlar?