Gelmedin ; yollara küstüm..
 

Saçlarına dokunduğumda bir köprü inşa ettim saçlarından göğsüme uzanan.
Gözlerinden öğrendim ben daha güzel bakmayı, ellerinden öğrendim bir insanın vücut ısısını.
Seninle yürürken öğrendim mutlu olduğun birine ayak uydurmayı, seninle öğrendim bir aşkın azami hızını.
Seninle konuşurken utanmayı öğrendim, yüz kızartıcı bir suçun seni öpmekten geçtiğini öğrendim.

Öptüm...

Senden duyduklarımla kendimi önemsemeyi öğrendim, sesimin güzel olduğunu ilk sen söyledin.
Darılma.
Seninle bir insanın nasıl sevileceğini öğrendim ve bu öğrendiklerim arasında en kötü şeydi.

Çünkü;

Tutmadın ellerimden bir zaman sonra, ellerime küstüm.
Sarılmadın ; kaburgalarım içine geçti.
Konuşmadın ; duyduklarıma inanamadım.
Aramadın ; çalan hiçbir telefona uzanmadım.
Öpmedin ; yüzüm mayın döşenmiş bir savaş bölgesi şimdi.

Kızma.. Ben sende iki insanın temasını öğrendim.

Şimdi;

Korku filmlerinin başladığı seanslara tek kişilik bir bilet oluyorum, kanatları kopan meleklerin gözyaşlarında yatağın sağ tarafı hep benim.

Kırılma.. Ben uyuyorum hepsi bu.